Van Pancake Rocks naar Franz Josef
30 januari 2018 - Franz Josef, Nieuw-Zeeland
Door de foto’s van Jacques en Paula en op aanraden van Petra wisten we dat we Pancake Rocks niet konden overslaan. We liepen ’s morgens al om 8:30 uur over het wandelpad met adembenemende uitzichten over de bijzondere rotspartijen. Vertaald naar het Nederlands betekent het “pannenkoeken rotsen”. Als je de foto’s bekijkt op onze blog wordt de naam van deze rotsen wel duidelijk. Net onder de kust zagen we meerdere groepjes dolfijnen zwemmen.
Ik wilde graag Shantytown zien, want dit is een nagebouwd dorpje uit de tijd van de goudkoorts en de grote bomenkap in Nieuw-Zeeland eind negentiende eeuw. Ik lees namelijk regelmatig in onze reisboeken over die tijd en vaak hangen er oude foto’s in een restaurant of bij een bezienswaardigheid waar we zijn. Havelock, waar we die heerlijke mossels hebben gegeten, had bijvoorbeeld ruim een eeuw geleden 23 hotels. Dat is nu gewoon niet voor te stellen. Shantytown blijkt een combinatie van een pretpark en een openlucht museum, waar Aziatische toeristen zelfs de bloemetjes in de berm vastleggen met hun smartphone.
We hebben contact gehad via Whatsapp met Selina die in Franz Josef in een restaurant werkt. Selina komt uit Hollum, jawel, is 20 jaar en reist een half jaar door Nieuw-Zeeland. Wat is dan leuker om elkaar te kunnen opzoeken in Nieuw-Zeeland, als de mogelijkheid zich voordoet. We willen sowieso de Franz Josef gletsjer gaan bekijken en fantaseren zelfs over een helikoptervlucht.
Om half vijf zijn we op de camping waar Selina in het restaurant werkt. Het is geweldig om elkaar te zien en het Amelands rolt uit haar mond, als ze met Dirk praat. Het is een camping met een totaal andere sfeer dan we tot nu toe gewend zijn. Veel jeugd en we staan met de camper tussen en onder het groen. Het heet hier niet voor niets Rain Forest Retreat.
Selina is vandaag vrij en dus kunnen we met z’n drieën eten in het restaurant van de camping. We beginnen met een halve liter tap Ale en een voorafje op het terras. Dit houten restaurant heeft de sfeer van een skihut in Oostenrijk, zowel binnen als buiten. Er staan alleen geen ski’s buiten, maar wel grote houten picknicktafels met daarop de bierpullen. Het is gewoon après ski!
Van alle drie de pizza’s verdwijnt een gedeelte in een meeneem doos. Binnen is ieder tafeltje bezet en Selina vertelt ons dat er regelmatig tot drie uur ’s nachts wordt door gefeest.
En gezellig een bekende Amelander te spreken,voel je je meer ,,thuis,, daar.
Wat kun je veel zien en doen daar in NZ,lekkere lange tijd,die je dus ook wel nodig hebt!!
Nou hier is t weer guur en nat,koude wind...bah!
Veel plezier met elkaar....