Moeraki Boulders en Oamaru

De Moeraki Boulders zijn alleen bij laag water te zien en dat is vanmorgen rond 10:30 uur. Boulders zijn keien en het lijkt alsof deze perfect ronde keien zo uit zee zijn komen rollen. Maar dat is niet het geval. Deze keien zijn 60 miljoen jaar geleden gevormd door afzetting van kalkzouten op de zeebodem en komen langzaam vrij door erosie van de duinen.

Op het strand aangekomen zie je op een afstandje alleen maar gekleurde jassen lopen. We wandelen er rustig op af. Dan worden grote grijze stukken steen zichtbaar van een opengebarste kei. We zien steeds meer keien van allerlei afmetingen op het strand liggen.

De kei die nog vast zit in de duinen doet mij denken aan een Hobbit hol. Ook deze keer is het zoeken om alleen de keien en het strand op de foto te krijgen en geen toeristen.

Oamaru is onze volgende tussenstop. Dit is een industriestadje geweest met een haven en een spoorlijn. De Harbour Street is de oude havenstraat met hoge pakhuizen en is gebruikt voor graan- en wol opslag. Deze pakhuizen worden de laatste jaren pand voor pand gerestaureerd. Een bonte mengeling van kunst, oude rommel, whiskystokerij, artistieke uitingen, lunchroom met curiosa, bierbrouwerij, bakkery, kledingwinkel met bijzondere unieke mode hebben zich in deze panden gevestigd. Deze trend op voormalige industrieterreinen zie je ook in Nederland bijvoorbeeld in Amsterdam-Noord en Nijmegen aan de Waal.

Om de hoek naast het oude spoor staat een vervallen gebouw waar nu een Steampunk attractie in zit. Hoe langer je kijkt hoe meer details je ziet in de trein die voor het pand staat.

De winkelstraat van Oamaru is dubbelbreed voor auto's en behoorlijk lang met zelfs een operagebouw. Ter ere van de slachtoffers van de oorlogen waarin Nieuw-Zeelanders hebben gevochten onder de Britse Kroon staat een groot standbeeld. De boerenoorlog in Zuid-Afrika is ook uitgebeeld. In bijna alle plaatsen die wij in Nieuw-Zeeland bezocht hebben zijn we dit soort herdenkingsmonumenten tegengekomen.

De camping bij de haven is vol en de camping bij de Public Garden heeft na ons nog twee vrije plekken. Het “rondtrekkende-campergezelschap” kruipt weer bij elkaar.

We vonden de Harbour Street zo gezellig dat we in de pub van het Criterion Hotel een hamburger gaan eten als avondmaaltijd.

De blauwe pinguïns komen na zonsondergang in de haven van Oamaru aan land, maar we gaan deze keer zeker niet kijken. Wat een circus daar! Het kost 50 dollar per persoon en dan mag je op een tribune zitten wachten samen met allemaal Chinezen totdat de pinguïns aan land komen. Er zijn tientallen houten hokjes gemaakt waar de pinguïns in overnachten, dus niet in holen of tussen natuurlijke begroeiing.

Om 21:00 uur is er live muziek in de lunchroom en we nemen daar een pot thee, want we hebben al genoeg bier op in de pub. Tot onze verrassing gaan al na 10 minuten de eerste 60-plussers dansen. Wij kijken glimlachend toe. Voordat het echt donker is lopen we door de prachtige tuinen van Oamaru terug naar de camping.