Waarom naar Nieuw-Zeeland?

Deze vraag is mij de afgelopen maanden regelmatig gesteld en ik zal proberen hier een antwoord op te geven. 

Van jongs af aan werden de gebeurtenissen van ons gezin op de lichtblauwe dunne velletjes luchtpostpapier geschreven en naar mijn twee ooms en tantes in Nieuw-Zeeland gestuurd. Het was heel bijzonder dat beide gezinnen begin jaren zeventig een paar weken in Nederland konden komen, want toen ze per boot in de jaren vijftig emigreerden hadden ze voorgoed afscheid genomen, dachten ze. Later werd het zelfs mogelijk om elkaar te bellen, voor 10 gulden voor een paar minuten.

Toen mijn oudste broer Theo eind jaren zeventig na een aantal maanden Nieuw-Zeeland dolenthousiast thuis kwam, wilde ik ook ooit eens naar die andere kant van de wereld. In 1982 had ik mijn analisten diploma binnen, maar er was geen werk in te krijgen. Met gespaard oppasgeld ben ik naar de Nieuw-Zeelandse ambassade in Den Haag geweest om daar een brief te halen om in Nieuw-Zeeland als analist te gaan werken. Na een aantal weken kreeg ik als antwoord dat ik in Nieuw-Zeeland weer 4 jaar moest studeren voordat ik als analist kon gaan werken en daar had ik geen zin in. Ik wilde geld verdienen!

Mijn vader en moeder zijn in 1985 een aantal weken bij de familie in Nieuw-Zeeland op bezoek geweest. Mijn twee jongste broers zaten toen nog op de middelbare school en pasten op het huis en de kat. Mijn moeder had dit geweldige idee bedacht. Ze wilde niet wachten totdat mijn vader met pensioen zou zijn. En dat was maar goed ook, bleek later. Mijn vader die tot dan toe alleen maar naar Duitsland op vakantie durfde, kwam als een kind zo blij terug na deze wereldreis. Hij overleed plotseling op 60-jarige leeftijd, drie maanden na zijn pensioen. Wat was hij graag nog een keer naar Nieuw-Zeeland gegaan! In het vliegtuig werd ik af en toe heel emotioneel, want hij reisde met mij mee.

Mijn moeder komt uit een gezin van 12 kinderen. In de jaren dat reizen naar de andere kant van de wereld steeds normaler werd, zijn er heel veel familieleden (opa en oma, ooms en tantes, neven en nichten) naar Nieuw-Zeeland geweest. Ik had mijn droom ver weggestopt, totdat Dirk zijn opgespaarde uren voor een sabbatical kon gaan opnemen. Ook van mijn leidinggevende mocht ik 3 maanden vrij van mijn opgespaarde uren.  We bedachten allerlei bestemmingen,  maar door een combinatie van toevalligheden kozen we voor 10 weken Nieuw-Zeeland. 

We hebben de reis en de camper in maart geboekt en in juni vond ik bij het opruimen achter het schot op zolder in een doosje 2 munten uit Nieuw-Zeeland. Mijn vader had ze meegenomen en bewaard. Een munt uit 1982 en eentje uit 1985. Ik neem ze mee op reis en de cirkel is rond.

Ik ben nu 55, net zo oud als mijn moeder die in 1985 naar Nieuw-Zeeland ging. Ze is nu 88 en geniet mee met mijn reisverhalen en de foto's in Nederland. Heel bijzonder!