Rondom de Mount Taranaki

Het idee dat Dirk een halve dag werkt en dat we de rest van de dag andere dingen doen, was thuis toch iets te simpel bedacht. Voor 10.00 uur moet je van de camping zijn en rij je weer naar de volgende camping met de nodige tussenstops, zoals ook vandaag.

De campingbaas had ons geadviseerd om niet de kortste route naar New Plymouth te nemen, maar langs de westkust, de Surf Highway 45 (iets voor jou Jelger) In Waverley was de koffie met sojamelk en glutenvrije taart weer voortreffelijk! Het zijn allemaal hele kleine plaatsjes waar we door rijden en voor de rest zijn het prachtige Hobbit-achtige heuvels met tussendoor grasland met schapen of koeien. Soms zag je de zee.

In Opunake hadden we een lunchstop bedacht en we vielen met de neus in de boter. Een coverbandje speelde daar die middag op een groot grasveld vlak aan het strand, zie video. Nieuw-Zeelanders houden erg van jaren 60 en 70 muziek. Regelmatig hoor ik Led Zeppelin op de camping of in een koffietentje op de radio.

Dirk heeft zelfs nog even gezwommen, tussen de vlaggen van het smalle bewaakte stukje zee. Meestal bestaat de bewaking uit 3 stevige jonge Beach Resque dames die met de voeten in het water staan en met de focus op de zwemmende mensen in de hoge golven.  Dus niet zoals op Ameland, vanuit een uitkijkpost over een paar honderd meter breed stuk strand, zwemmende badgasten in de gaten houden.

De bijzondere berg Taranaki hielden we steeds goed in het oog, maar zoals te verwachten, was de top van de berg steeds onzichtbaar door de wolken. Maar…we konden na lang wachten bij vuurtoren Egmont op het meest westelijke punt van het Noorder-eiland, 10 seconden de top zien: TOP! Op de camping in New Plymouth kregen we een plek met uitzicht op zee, net als de vorige camping. We genieten volop van het warme weer en het zeezicht.

In het Pukekura park in New Plymouth is 7 weken lang het gratis “Festival of Lights” met bijna iedere dag live optredens en een lichtshow door het hele park. We zijn een uurtje geweest, sjokkend achter drommen mensen, kleine kinderen en bejaarden met wandelstokken. Op de terugweg naar de camping kwamen we in de stad voor het eerst bedelaars tegen.