McLean waterval

Gisteren hadden we al een paar mensen met een stuk of tien Hector dolfijnen zien zwemmen in de baai en vanmorgen zijn er weer een stel voor een ochtendduik. Wij kunnen het goed zien vanaf de heuvel hoe dicht de dolfijnen soms bij de mensen zijn. Zie het filmpje van Dirk.

Vandaag rijden we verder richting Dunedin en de weg gaat soms dicht langs de kust. We willen graag Cathedral Caves zien, maar bij aankomst blijkt de toegangsweg gesloten te zijn. Cathedral Caves is alleen bij laag water te zien en dat is pas vanavond. We besluiten een eindje terug te rijden, want vlakbij onze koffiestop liep een gravelweg naar een waterval, McLean Falls.

Na 3 kilometer gravel staat op het informatiebordje dat deze wandeling naar de waterval slechts 40 minuten heen en terug is. Gezien het aantal geparkeerde auto’s en campers is het waarschijnlijk de moeite waard. Na een paar honderd meter lopen we in “the bush”.

We zien veel verschillende bomen en struiken, enorme hoge varens, bomen die volledig met mos begroeid zijn en je hoort kabbelend water. Ik dacht dat zulke bossen niet meer in het zuiden zouden voorkomen. Er zijn gelukkig traptreden om boven te komen, zodat we niet hoeven te klauteren zoals met Harry.

Aan het einde van het pad komen we bij een prachtige waterval die op verschillende punten over een natuurlijke trap met veel lawaai naar beneden stort. Het was de wandeling waard.

Aan de kust komen we bij een prachtig uitkijkpunt, met uitzicht op Tautuku Bay. Beneden zien we mensen op het strand lopen. De zee is te koud of te gevaarlijk om in te zwemmen denk ik, anders was hier vast een badplaats ontstaan. Met een camper reizen heeft het voordeel dat je overal even je lunch kunt maken. Op het uitkijkpunt maken we een kopje thee en bakken we eieren. De eieren zijn van de kippen van Harry en Jeanette!

Het rijden op het Zuider-eiland vinden wij veel makkelijker dan op het Noorder-eiland. Er zijn meestal brede wegen met weinig bochten, waar je zomaar een uur lang minstens 100 kunt rijden. Dus al die spannende verhalen over het tijdrovende rijden op het Zuider-eiland  vinden wij overdreven.

Vanavond heeft Dirk een vergadering via Skype dus we zoeken een camping waar de WiFi van de camper goed bereik heeft. Na een poging in Owaka wordt het een oubollige camping in Balclutha.