Kayakken op zee

Zoals jullie misschien wel weten is het tijdsverschil tussen Nederland en Nieuw-Zeeland precies 12 uur. Als jullie je dag beginnen is onze dag al bijna voorbij. Zo hebben wij met mijn broer Theo even geskypt op donderdagochtend voor zijn verjaardag en was het bij hem nog woensdagavond. Keurig op tijd dus.

In het haventje van Havelock hebben we onze ochtend koffie genomen met direct voor ons de helling waar de bootjes van de trailer in het water glijden. Dan vraag je je af waar zie zeventigplussers  heen varen. Naar hun tweede huis in de Sound?

We rijden vandaag door op Highway 6 naar Nelson. Dit is een grote badplaats waar ook veel Nieuw-Zeelanders op vakantie naar toe gaan. Bij het informatiepunt in Nelson raken we onder de indruk van alle informatie over het Abel Tasman Park. Wandgrote overzichtskaarten van het gebied en uitleg over het ontstaan en het behoud van het park. We lezen in een folder over kayakken op zee met lunch op een strandje. Of zullen eerst op de camping bij Nelson gaan staan? Een uurtje later staan we op de Beach camping in Marahau. Dit is een heel klein plaatsje aan het begin van het Abel Tasman Park met een tiental huizen en zeker 4 bedrijven die kajaktochten organiseren. We reserveren voor vrijdag de kayak dagtocht met lunch.

Stipt om 8:30 uur zijn we de volgende ochtend aanwezig en maken kennis met onze gids Mowgli. In totaal zijn we met 5 deelnemers dus een klein groepje. We krijgen uitgebreid uitleg en instructies voordat we met een tractor naar het strand worden gereden. Er is vrijwel geen branding omdat het bijna laag tij is en weinig wind. Daardoor is de start niet zo moeilijk.

Dirk en ik zitten samen in een kayak en we hebben een pak aan wat ook de opening van de kayak afsluit. Zo krijg je niet al het zeewater in de kayak en blijft je onderlijf droog. Mowgli, dit is niet zijn echte naam, is afkomstig uit India en praat honderduit. Het is prachtig weer en we varen in een onwaarschijnlijk mooie omgeving. Het ene zandstrandje na het andere zandstrandje gaan we voorbij. Er zijn geen wegen in het park maar alleen wandelpaden. Veel mensen maken meerdaagse wandelingen van hut naar hut of zetten hun tentje op bij het strand.

Als we gaan lunchen blijkt dat Mowgli heel wat eten en drinken in onze kayakken had gestopt en we krijgen zelfs koffie die hij op een gasbrandertje maakt. Ik heb hardop tegen mezelf gezegd dat ik hier echt ben! Het is zo overweldigend die omgeving. Op een goudgeel strand, het tropische bos achter je, voor je de diepblauwe zee, blauwe hemel met een stralende zon...Zie ook de video.

Na de lunch peddelen we naar het eiland Adele en zien daar 2 zeeleeuwen zwemmen langs de kust en 2 zitten lekker te zonnen op de stenen. Ze hebben jongen weet Mowgli, maar die kunnen we niet zien.

Het wordt dan echt even stevig peddelen als we verder op zee komen, schuin op de golven en meer wind. Maar onze inspanningen worden beloond als we bij een inham komen met heel veel grijze vogels, een soort aalscholvers. En dan, even verderop tussen de rotsen, zien we op 5 meter afstand maar liefst 4 jonge zeeleeuwen met elkaar in het water spelen. Moeders ligt op de kant te zonnen en schuurt haar kop over de steen.

Op de terugweg krijgen we de wind eerst van opzij en dan heeft Mowgli nog een verrassing voor ons. We moeten de 3 kayakken bij elkaar houden en dan mogen we een groot doek van 5 bij 5 meter vasthouden. Ik zit rechts voorin en heb de onderkant van het doek in mijn hand. Dirk zit rechts achter en daar wordt het doek aan zijn peddel vastgebonden. Hij houdt zijn peddel met het doek omhoog. Aan de linkerkant wordt hetzelfde gedaan. De wind pakt het zeil en zo zeilen we, soms met flinke vaart, met 3 kayakken terug naar de kust. Helaas hebben we niets kunnen filmen tijdens het kayakken en het zeilen, maar dit was een geweldige dag.

P.S. De twee video's van de beide wijnhuizen en van de mosselboot, zijn nu ook te zien, want we hebben nu weer een goede internet verbinding.